മുനീർ ഒ കെ

Published: 10 June 2025 ചിത്രകലാ പഠനം

ഡോ. സനിൽ എ എസ്

Published: 10 June 2025 ചിത്രകലാ പഠനം

രാഷ്ട്രീയ  ചിത്രകലയുടെ  ചരിത്രമാനങ്ങൾ

ആമുഖം

ഈ ലേഖനം രാഷ്ട്രീയ ചിത്രകലയുടെ ചരിത്രപരമായ മാനങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുന്നു. വ്യത്യസ്ത കാലഘട്ടങ്ങളിലും സംസ്കാരങ്ങളിലും  രാഷ്ട്രീയഅധികാരം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിനും പ്രതിഷേധിക്കുന്നതിനും ആഘോഷിക്കുന്നതിനുമുള്ള ഒരു മാധ്യമമായി ചിത്രകല എങ്ങനെ പ്രവർത്തിച്ചുവെന്ന് കണ്ടെത്താൻ ശ്രമിക്കുന്നു. ഫറവോന്മാരെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്ന പുരാതന ഈജിപ്ഷ്യൻ ചുവർച്ചിത്രങ്ങൾ മുതൽ പള്ളിയുടെ  അധികാരത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന മധ്യകാല മതചിത്രങ്ങൾ, ഭരണാധികാരികൾ അവരുടെ പൊതു വ്യക്തിത്വങ്ങൾ നിർമ്മിക്കാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന നവോത്ഥാനചിത്രകല വരെ  അന്വേഷണ പരിധിയിൽ വരുന്നു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, ഏകാധിപത്യ ഭരണകൂടങ്ങളുടെയും ജനാധിപത്യ സമൂഹങ്ങളുടെയും അധികാരപോരാട്ടങ്ങളെ ഒരുപോലെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിലേക്ക് രാഷ്ട്രീയചിത്രകല എങ്ങനെ  വികസിച്ചു എന്ന് ഈ പ്രബന്ധം അന്വേഷിക്കുന്നു . രാഷ്ട്രീയസാമൂഹികമൂല്യങ്ങളുടെ ദൃശ്യാവിഷ്കാരങ്ങൾ എന്ന നിലയിൽ ചിത്രങ്ങൾ  കലയുടെയും രാഷ്ട്രീയത്തിൻ്റെയും പരസ്പരബന്ധം വെളിപ്പെടുത്തുന്നതെങ്ങനെയെന്നു പരിശോധിക്കുന്നു . കലാകാരന്മാർ എങ്ങനെ ചരിത്രപരമായി അധികാരം, വിയോജിപ്പ് എന്നിവയിലൂടെ കടന്നുപോയി എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഉൾക്കാഴ്ച ഈ പഠനം നൽകുന്നു.  സാമൂഹിക പരിവർത്തനത്തിൽ ചിത്രകല ഒരു സുപ്രധാന ശക്തിയാണെന്ന്   സ്ഥാപിക്കുന്നു.

താക്കോൽ വാക്കുകൾ : രാഷ്ട്രീയ ചിത്രകല, ചരിത്രപരമായ മാനങ്ങൾ, ഈജിപ്ഷ്യൻ ചുവർചിത്രങ്ങൾ, മതപരമായ പെയിൻ്റിംഗുകൾ, നവോത്ഥാന ഛായാചിത്രങ്ങൾ ,സാമൂഹിക വിമർശനം.

          സാമൂഹിക മൂല്യങ്ങളുടെയും പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളുടെയും സാമൂഹിക  സംഘർഷങ്ങളുടെയും ശക്തമായ പ്രതിഫലനങ്ങളായി ചിത്രകലയെ കാണാം.  ഭരണാധികാരികളുടെ മഹത്തായ ഛായാചിത്രങ്ങൾ മുതൽ പ്രതീകാത്മകത നിറഞ്ഞ അമൂർത്തസൃഷ്ടികൾ വരെ രചിച്ച് കലാകാരന്മാർ രാഷ്ട്രീയവിഷയങ്ങളോട് പ്രതികരിക്കാൻ  അവരുടെ ക്യാൻവാസുകൾ ഉപയോഗിച്ചു. ഇങ്ങനെ  രാഷ്ട്രീയലോകവുമായി കലയുടെ ലോകം വളരെക്കാലമായി ഇഴചേർന്നിരിക്കുന്നത് നമുക്ക് കാണാം .  കലയെ രാഷ്ട്രീയസ്വധീനത്തിനും വിമർശനത്തിനുമുള്ള ശക്തമായ മാധ്യമമാക്കി ചിത്രകാരന്മാർ മാറ്റിയിരിക്കുന്നു . ചരിത്രത്തിലുടനീളം, പെയിൻ്റിംഗുകൾ പ്രചാരണത്തിൻ്റെ ഉപകരണങ്ങളായും പ്രതിരോധ പ്രവർത്തനങ്ങളായും സാമൂഹിക വ്യാഖ്യാനത്തിനുള്ള ഉപാധികളായും ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. 

          സ്വേച്ഛാധിപത്യ ഭരണകൂടങ്ങൾ  കലയെ  പലപ്പോഴും കർശനമായി നിയന്ത്രിക്കുന്ന സാഹചര്യമുണ്ട്. നേതാക്കളെ മഹത്വപ്പെടുത്തുന്ന കലകളെ സ്വേച്ഛാധിപതികൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും     വിയോജിക്കുന്ന ശബ്ദങ്ങളെ അടിച്ചമർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.  അതേസമയം ജനാധിപത്യ സമൂഹങ്ങളിൽ, കലാകാരന്മാർക്ക് അനീതികളെ വെല്ലുവിളിക്കാനും വിമർശിക്കാനും ചിന്തയെ പ്രകോപിപ്പിക്കാനുമായി  അവരുടെ സൃഷ്ടികൾ ഉപയോഗിക്കാൻ കൂടുതൽ സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്. ആവിഷ്കാരത്തിൻ്റെ ദൃശ്യരൂപം എന്ന നിലയിൽ, രാഷ്ട്രീയ ചിത്രകലകൾക്ക് ജന-ഭരണ വികാരങ്ങൾ പിടിച്ചെടുക്കാനും സംവാദപരിസരങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കാനും സഹാനുഭൂതി ഉണർത്താനും അതുല്യമായ കഴിവുണ്ട്.  പൊതുജനാഭിപ്രായം രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിനും സമകാലികമായ  സങ്കീർണ്ണതകളെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിനും ചിത്രകാരന്മാർ കലയെ  ഉപകരണമാക്കുന്നു. ഈ ലേഖനം ചിത്രകലയുടെ രാഷ്ട്രീയമാനങ്ങൾ അന്വേഷിക്കുവാനാണ് ശ്രമിക്കുന്നത്.വിവിധ കാലഘട്ടങ്ങളിലും സംസ്കാരങ്ങളിലും പ്രവർത്തിച്ച് ചിത്രകല, മാനവസംസ്കാരത്തിന്റെ   ശക്തിയും പ്രതിഷേധവും മാറ്റവും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന  കണ്ണാടിയായി എങ്ങനെ സൗന്ദര്യശാസ്ത്രത്തെ മറികടക്കുന്നു എന്ന് പരിശോധിക്കുന്നു.

രാഷ്ട്രീയ ചിത്രകലയുടെ ചരിത്രം -ശക്തി, സ്വാധീനം, പ്രത്യയശാസ്ത്രം 

          ചരിത്രത്തിലുടനീളം, കല സമൂഹത്തിൻ്റെ പരിച്‌ഛേദമായി വർത്തിച്ചിട്ടുണ്ട്. വിവിധ കാലഘട്ടങ്ങളിലെ രാഷ്ട്രീയകാലാവസ്ഥകൾ, മൂല്യങ്ങൾ, പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങൾ എന്നിവ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങളിലൂടെ  കലാകാരന്മാർ രാഷ്ട്രീയ വ്യാഖ്യാനം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിനോ അധികാരത്തെ ആഘോഷിക്കുന്നതിനോ  സാമൂഹികഘടനകളെ വിമർശിക്കുന്നതിനോ ഉള്ള മാധ്യമമായി ചിത്രകലയെ ഉപയോഗിച്ചു   എന്നതാണ് വാസ്തവം.പുരാതന ഈജിപ്റ്റ് മുതൽ ആധുനികകാല സമൂഹങ്ങൾ വരെ, അധികാരം, നീതി, സ്വത്വം, ചെറുത്തുനിൽപ്പ് എന്നിവ എങ്ങനെയാണ് കലാകാരന്മാർ മനസ്സിലാക്കുന്നുവെന്നത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്  രാഷ്ട്രീയകല രൂപപ്പെട്ടുവന്നത്.ചരിത്ര കാലഘട്ടത്തിലെ  നാഗരികതകളിലുടനീളമുള്ള രാഷ്ട്രീയ ചലനാത്മകതയെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിലും സ്വാധീനിക്കുന്നതിലും പെയിൻ്റിംഗുകൾ സഹായകമായി. 

          പുരാതന നാഗരികതകളിൽ,കല രാഷ്ട്രീയ അധികാരത്തോടും ദൈവികശക്തിയോടും അഗാധമായി  ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.   ഈജിപ്തുകാർ, ദൈവരാജാക്കന്മാരായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്ന  ഫറവോന്മാരുടെ ശക്തിയും വിശുദ്ധിയും ചിത്രീകരിക്കാൻ ചിത്രങ്ങളും കൊത്തുപണികളും ഉപയോഗിച്ചു. ക്ഷേത്രങ്ങളുടെയും ശവകുടീരങ്ങളുടെയും ചുവരുകളിലെ സ്മാരക പെയിൻ്റിംഗുകൾ  ഫറോവമാരുടെ യുദ്ധരംഗങ്ങൾ,    ആചാര അനുഷ്ഠാനങ്ങൾ, ദൈവ സങ്കല്പങ്ങൾ, രാജ്യം ഭരിക്കാനുള്ള അവരുടെ ദിവ്യാവകാശം  പ്രതീകവല്കരിക്കുന്ന രംഗങ്ങൾ എന്നിവ   ചിത്രീകരിച്ചിട്ടിട്ടുണ്ട് .

ഈ പെയിൻ്റിംഗുകൾ ഭരണാധികാരികളെ മഹത്വപ്പെടുത്തുകയും ദൈവങ്ങൾക്കും മനുഷ്യർക്കും ഇടയിലുള്ള ഇടനിലക്കാർ എന്ന നിലയിലുള്ള അവരുടെ പദവി ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും അവരുടെ അധികാരം നിയമവിധേയമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു എന്ന് കാണാം .

          പുരാതന റോമാ   ചക്രവർത്തിമാർ  തങ്ങളുടെ ശക്തി പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള രാഷ്ട്രീയഉപകരണമായി ചിത്രകലയെ ഉപയോഗിച്ചു. പൊതു ചുവർചിത്രങ്ങൾ, ശിൽപങ്ങൾ, എന്നിവ നേതാക്കളുടെ നേട്ടങ്ങളെ മഹത്വപ്പെടുത്തി.അറ പാസിസ് അഗസ്റ്റേ അഥവാ  അഗസ്റ്റൻ സമാധാനത്തിൻ്റെ ബലിപീഠം(the ara pacis augustae altar of augustan peace) അഗസ്റ്റസ് ചക്രവർത്തി റോമിൽ സമാധാനം സ്ഥാപിച്ചതിനെ ആഘോഷിക്കുന്ന റിലീഫുകൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. 

മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ, സഭയുടെ രാഷ്ട്രീയശക്തി അഗാധമായിരുന്നു. ഇക്കാലത്ത് ചിത്രകല മതപരവും ധാർമ്മികവുമായ ആശയങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള  ഉപകരണമായി മാറി. മതപരമായ വിവരണങ്ങൾ, വിശുദ്ധന്മാർ, യേശുക്രിസ്തുവിൻ്റെ ജീവിതം എന്നിവ ചിത്രീകരിക്കാൻ പെയിൻ്റിംഗുകൾ സഭ ഉപയോഗിച്ചു. മതപരമായ പെയിൻ്റിംഗുകൾ  സ്മാരകങ്ങളായിരുന്നു. ബലിപീഠങ്ങളും ചർച്ച് ചുവർച്ചിത്രങ്ങളും സഭാവിശ്വാസികളെ വിസ്മയിപ്പിക്കാനും മധ്യകാലജീവിതത്തിലുള്ള പള്ളിയുടെ കേന്ദ്രസ്ഥാനത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്താനും രൂപകൽപ്പന ചെയ്തിട്ടുള്ളതാണ്.

          ഇറ്റലിയിലെ സ്ക്രൊവെഗ്നി ചാപ്പലിലെ ജിയോട്ടോയുടെ ഫ്രെസ്കോ ചിത്രങ്ങളാണ്  (Frescoes in the Cappella Scrovegni (Arena Chapel), Paduaby GIOTTO) ശ്രദ്ധേയമായ മറ്റൊരു ഉദാഹരണം.

ഈ ഫ്രെസ്കോചിത്രങ്ങൾ  മേരിയുടെയും ക്രിസ്തുവിൻ്റെയും ജീവിതത്തിൽ നിന്നുള്ള രംഗങ്ങൾ ചിത്രീകരിക്കുന്നു. ഈ ചിത്രരചനകൾ പ്രാഥമികമായി മതപരമാണെങ്കിലും, സഭയുടെ മൂല്യങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും മതസ്ഥാപനങ്ങളുടെ ധാർമ്മികഅധികാരം ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുകയായിരുന്നു വാസ്തവത്തിൽ. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ, സാമൂഹികമൂല്യങ്ങളെയും ധാർമ്മികതയുടെ രാഷ്ട്രീയത്തെയും സ്വാധീനിക്കുന്ന മതപരമായ അധികാരം സ്ഥാപിക്കുന്നതിനുള്ള മാർഗമായിരുന്നു   ചിത്രകലയ്ക്ക് നിർവഹിക്കാൻ  ഉണ്ടായിരുന്നത്.

          രാഷ്ട്രീയ ഛായാചിത്രത്തിൻ്റെ പുതിയ പ്രഭാതം നവോത്ഥാനത്തിൻ്റെ ഉദയത്തോടെ സംഭവിച്ചു. ചിത്രകല ക്ലാസിക്കൽ ആദർശങ്ങളുടെ പുനരുജ്ജീവനം നടത്തുകയും  മാനവികതയിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും മതേതരവിഷയങ്ങളിൽ  താൽപ്പര്യം കാണിക്കുകയും ചെയ്തത് ഇക്കാലത്താണ്.  രാഷ്ട്രീയ നേതാക്കൾ അവരുടെ പൊതുപ്രതിച്ഛായ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതിൽ കലയുടെ ശക്തി തിരിച്ചറിയുകയും അവരുടെ അധികാരവും ജ്ഞാനവും സ്വാധീനവും അറിയിക്കാൻ ചിത്രകാരന്മാർ വിലക്കെടുത്ത്  ഛായാചിത്രങ്ങൾ വരപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ ചിത്രങ്ങൾ  അക്കാലത്തെ ഭരണാധികാരികളെ ആഘോഷിക്കുകയും ശക്തരും ജ്ഞാനികളുമായ നേതാക്കളുടെ പ്രതിച്ഛായ ചിത്രങ്ങളിലൂടെ  സ്ഥാപിക്കാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്തു.

          “റെയിൻബോ പോർട്രെയ്റ്റ്” എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഇംഗ്ലണ്ടിലെ എലിസബത്ത് രാജ്ഞിയുടെ ഛായാചിത്രം ഒരു പ്രതീകാത്മക ഉദാഹരണമാണ്. ഈ പെയിൻ്റിംഗിൽ, രാജ്ഞിയെ ഒരു സർപ്പവും മഴവില്ലും ഉൾപ്പെടെയുള്ള ശക്തിയുടെയും ജ്ഞാനത്തിൻ്റെയും പ്രതീകങ്ങൾ കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു, രാജ്ഞിയുടെ ഭരണം കൊണ്ടുവന്ന സമൃദ്ധിയും സമാധാനവും ഇവ  പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. നവോത്ഥാനകാലത്തെ ഛായാചിത്രം കേവലം കലാവിഷയത്തിൻ്റെ  ചിത്രീകരണം മാത്രമായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് രാഷ്ട്രീയസന്ദേശങ്ങൾ കൈമാറാനും നിയമസാധുത ശക്തിപ്പെടുത്താനും പ്രജകൾക്കിടയിൽ വിശ്വസ്തത വളർത്താനും ഉദ്ദേശിച്ചുള്ളതും  ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം തയ്യാറാക്കിയതുമായ  രാഷ്ട്രീയ ചിത്രങ്ങളായിരുന്നു.

ആധുനികരാഷ്ട്രീയ ചിത്രകലയുടെ  ഉയർച്ച

 20-ാംനൂറ്റാണ്ട് സാമൂഹികവും രാഷ്ട്രീയവുമായ അഭൂതപൂർവമായ  പ്രക്ഷോഭങ്ങൾക്ക് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചു, യുദ്ധങ്ങളും വിപ്ലവങ്ങളും പ്രത്യയശാസ്ത്ര സംഘട്ടനങ്ങളും സമൂഹങ്ങളെ മാറ്റിമറിച്ചു. ഈ കാലാവസ്ഥയിൽ, രാഷ്ട്രീയ പ്രത്യയശാസ്ത്രങ്ങളെ സ്വാധീനിക്കുന്നതിലും പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നതിലും ചിത്രകല കൂടുതൽ  പങ്ക് വഹിച്ചു. സർക്കാരുകളും രാഷ്ട്രീയപ്രസ്ഥാനങ്ങളും പൊതുവികാരത്തെ ശക്തിപ്പെടുത്താനുള്ള കലയുടെ കഴിവ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അങ്ങനെ  പ്രചരണചിത്രകല ശക്തമായ  ഉപകരണമായി ഉയർന്നു.

          രാഷ്ട്രീയ പ്രചരണത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ ഉദാഹരണങ്ങളിലൊന്ന് സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ്റെ കലയാണ്. സ്റ്റാലിനെപ്പോലുള്ള നേതാക്കളുടെ കീഴിൽ, സോവിയറ്റ് ഭരണകൂടം സോഷ്യലിസ്റ്റ് റിയലിസം എന്ന വിഖ്യാത  ശൈലി പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു.  ഇത് തൊഴിലാളിവർഗത്തെയും സോഷ്യലിസത്തിൻ്റെ നേട്ടങ്ങളെയും ആദർശപരമായി ചിത്രീകരിക്കാൻ രൂപകൽപ്പന ചെയ്‌തതായിരുന്നു.  പെയിൻ്റിംഗുകൾ വീരന്മാരായ തൊഴിലാളികളെയും വ്യാവസായിക വിജയത്തിൻ്റെ രംഗങ്ങളും ചിത്രീകരിച്ചു.   ഈ ചിത്രകലാപ്രസ്ഥാനം ദേശത്തിന്റെ കൂട്ടായ സ്വത്വവും ഭരണകൂടത്തോടുള്ള വിശ്വസ്തതയും വളർത്തി. സ്മോൾനിയിലെ ഐസക്ക് ബ്രോഡ്‌സ്‌കിയുടെ ലെനിൻ(Isaak Brodsky’s Lenin in Smolny) പോലുള്ള രചനകൾ ലെനിനെ ദൃഢനിശ്ചയവും അനുകമ്പയും ഉള്ള നേതാവായി ചിത്രീകരിക്കുന്നു. 

മാത്രമല്ല സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ്റെ പിതാവെന്ന അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രതിച്ഛായ ശക്തിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു . പോസ്‌റ്ററുകളിലൂടെയും പൊതു ചുവർചിത്രങ്ങളിലൂടെയും വ്യാപകമായി പ്രചരിപ്പിച്ച സോവിയറ്റ് പ്രചാരണ കല, ഐക്യം, ഉൽപ്പാദനക്ഷമത, ഭരണകൂടത്തോടുള്ള വിശ്വസ്തത എന്നിവയുടെ രാഷ്ട്രീയസന്ദേശം ശക്തിപ്പെടുത്തുകയാണ് ചെയ്തത്.

          രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധസമയത്ത്, നാസി ജർമ്മനി ആര്യവംശത്തിന്റെ  ആദർശങ്ങളെ മഹത്വവത്കരിക്കാനും അതിൻ്റെ വംശീയ നയങ്ങൾ പ്രചരിപ്പിക്കാനും കലയെ ഉപയോഗിച്ചു. നാസി പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെ പിന്തുണയ്ക്കുന്ന, പരിശുദ്ധി,ശക്തി, ദേശീയത എന്നീ വിഷയങ്ങൾക്ക് ഊന്നൽ നൽകുന്ന കലാസൃഷ്ടികൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നതിൽ  മാത്രം കലാകാരന്മാരെ തളച്ചിടുകയും പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു . അമേരിക്കയിൽ ,സർക്കാർകലയെ യുദ്ധ പ്രചരണത്തിൻ്റെ  രൂപമായി ഉപയോഗിച്ചു, നോർമൻ റോക്ക് വെല്ലി(Norman Rockwell )നെപ്പോലുള്ള കലാകാരന്മാർ ദേശസ്നേഹം, സ്വാതന്ത്ര്യം, ജനാധിപത്യം എന്നിവ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്ന പോസ്റ്ററുകൾ ഉണ്ടാക്കുകയും  അതുവഴി യുദ്ധശ്രമങ്ങൾക്ക് പൊതുജന പിന്തുണ തേടുകയും വിജയിക്കുകയും  ചെയ്തു.

ആഗോള പ്രശ്നങ്ങളുടെ പ്രതിഫലനങ്ങൾ

രാഷ്ട്രീയചിത്രകല പരമ്പരാഗത രക്ഷാകർതൃത്വത്തിൻ്റെയും പ്രചാരണത്തിൻ്റെയും പരിധിക്കപ്പുറത്തേക്ക് വികസിച്ചത് ആധുനിക കാലഘട്ടത്തിലാണ് . സങ്കീർണ്ണമായ ആഗോള പ്രശ്‌നങ്ങളെ അഭിമുകീകരിക്കുകയും  പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട സമൂഹങ്ങൾക്ക് ശബ്ദം നൽകുകയും ചെയ്യുക യായിരുന്നു ഇക്കാലത്ത് ചിത്രകാരന്മാർ . 

          ഇന്ന്, കലാകാരന്മാർ കാലാവസ്ഥാവ്യതിയാനം, കുടിയേറ്റം, സാമൂഹിക നീതി തുടങ്ങിയ നൂതന മാനവിക വിഷയങ്ങൾ ചിത്രകലയ്ക്ക് വിഷയമാക്കുന്നു. ഇത്തരം കലാപ്രവർത്തനങ്ങൾ  പലപ്പോഴും പരമ്പരാഗത അധികാരഘടനകളെ വെല്ലുവിളിക്കുകയും രാഷ്ട്രീയമാറ്റത്തിനായി പൊരുതുകയും ചെയ്യുന്നു. തെരുവുകലയും പൊതു ചുവർചിത്രങ്ങളും, ബാങ്ക്സി(Banksy) സൃഷ്ടിച്ചത് പോലെ, രാഷ്ട്രീയ ആവിഷ്കാരത്തിൻ്റെ പ്രമുഖരൂപങ്ങളായി ചിത്രകല  മാറിയിരിക്കുന്നു, കൂടുതൽ കാഴ്ചക്കാരിലേക്ക്  എത്തിച്ചേരാനും ചിന്തയെ പ്രകോപിപ്പിക്കാനും  ചിത്രകല നഗരത്തിന്റെ  ഇടങ്ങളും  തെരുവും ആർട്ട് ഗാലറികളും  ഉപയോഗിക്കുന്നു.

20-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ തുടക്കത്തിൽ മെക്സിക്കൻ കലാകാരനായ ഡീഗോ റിവേരയുടെ(Diego Rivera) ചുവർചിത്രങ്ങൾ, പ്രാദേശിക സംസ്കാരത്തെ ആഘോഷിക്കുകയും മുതലാളിത്തത്തെയും ചൂഷണത്തെയും വിമർശിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ വിഷയങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ചരിത്രപരമായ അനീതികളെക്കുറിച്ച് അവബോധം നൽകുന്നതിലൂടെയും കൂട്ടായ പുരോഗതിക്ക് വേണ്ടി വാദിക്കുന്നതിലൂടെയും അക്കാലത്തെ സമകാലീന രാഷ്ട്രീയകലയ്ക്ക് സാമൂഹികമാറ്റത്തിന് എങ്ങനെ പ്രചോദനം നൽകാമെന്ന് റിവേരയുടെ രചന  വ്യക്തമാക്കുന്നു.

20-ആം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ തുടക്കത്തിൽ മെക്സിക്കൻ കലാകാരനായ ഡീഗോ റിവേരയുടെ(Diego Rivera) ചുവർചിത്രങ്ങൾ, പ്രാദേശിക സംസ്കാരത്തെ ആഘോഷിക്കുകയും മുതലാളിത്തത്തെയും ചൂഷണത്തെയും വിമർശിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ വിഷയങ്ങളെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ചരിത്രപരമായ അനീതികളെക്കുറിച്ച് അവബോധം നൽകുന്നതിലൂടെയും കൂട്ടായ പുരോഗതിക്ക് വേണ്ടി വാദിക്കുന്നതിലൂടെയും അക്കാലത്തെ സമകാലീന രാഷ്ട്രീയകലയ്ക്ക് സാമൂഹികമാറ്റത്തിന് എങ്ങനെ പ്രചോദനം നൽകാമെന്ന് റിവേരയുടെ രചന  വ്യക്തമാക്കുന്നു.

രാഷ്ട്രീയചിത്രകല ഉയർന്നുവരുന്ന സമൂഹങ്ങളെ തുടർച്ചയായി പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും വിമർശിക്കുകയും ആഘോഷിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.  പുരാതന ഈജിപ്തിലെ വിശുദ്ധ ശവകുടീരങ്ങൾ മുതൽ ആധുനികനഗരങ്ങളിലെ പൊതുചുവർച്ചിത്രങ്ങൾ വരെ ഇതിനുദാഹരണമാണെന്നു നാം മനസ്സിലാക്കി . ചരിത്രത്തിലുടനീളം രാഷ്ട്രീയസ്വാധീനം വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനും  ഭരണാധികാരികളെ ആഘോഷിക്കുന്നതിനും മതപരമായ സിദ്ധാന്തങ്ങൾ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിനും ദേശീയവികാരം ഉയർത്തുന്നതിനും മഹത്വ വത്കരിക്കുന്നതിനും ഭരണകൂടങ്ങൾ ചിത്രകല ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട്. അതുപോലെ സാമൂഹിക അനീതികളെ വിമർശിക്കുന്നതിനുള്ള ശക്തമായ മാധ്യമമായി ചിത്രകാരന്മാർ  പെയിൻ്റിംഗുകൾ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നതും സത്യമാണ് .  ഇന്ന്,കലാകാരന്മാർ നമ്മുടെ കാലത്തെ രാഷ്ട്രീയ പ്രശ്നങ്ങളുമായി ഇടപഴകുന്നത് തുടരുന്നുണ്ട്.  ചിത്രകലയും രാഷ്ട്രീയവും തമ്മിലുള്ള ശാശ്വത ബന്ധം, തലമുറകളിലുടനീളം മനുഷ്യാനുഭവങ്ങളെ പിടിച്ചെടുക്കാനും സ്വാധീനിക്കാനുമുള്ള  ദൃശ്യപ്രകാശനത്തിൻ്റെ ഉത്തമഉദാഹരണമായി ചിത്രകലയുടെ  ശക്തിയെ ഓർമ്മിപ്പിക്കുന്നു.

 

ഗ്രന്ഥസൂചി

  1. Harris, Jonathan. The New Art History: A Critical Introduction. Routledge, 2001.
  2. Berger, John. Ways of Seeing. Penguin Books, 1972.
  3. Hauser, Arnold. The Social History of Art. Vol. 1, Routledge, 1999.
  4. Nochlin, Linda. Realism and Tradition in Art, 1848-1900. Prentice Hall, 1966.

5.      Chipp, Herschel B. Theories of Modern Art: A Source Book by Artists and Critics. University of California Press, 1968.

മുനീർ ഒ കെ

അസിസ്റ്റൻ്റ് പ്രൊഫസർ, മലയാളം വിഭാഗം, അമൽ കോളേജ് ഓഫ് അഡ്വാൻസ്ഡ് സ്റ്റഡീസ്, മൈലാടി, നിലമ്പൂർ,

ഡോ. സനിൽ എ എസ്

(അസിസ്റ്റൻ്റ് പ്രൊഫസർ, മലയാളം വിഭാഗം, അംബേദ്കർ കോളേജ്, വണ്ടൂർ, മലപ്പുറം)

5 1 vote
Rating
guest
0 Comments
Oldest
Newest Most Voted
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x
()
x