മുഖാമുഖ വിമർശനമോ ?

കൃതിയെ പരിചയപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള ഡോ. ഷൂബ കെ എസിന്റെ ലേഖനത്തിൽ ഊർമ്മിള നടത്തുന്നത് മുഖാമുഖ വിമർശനമാണെന്ന് നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. പ്രസ്തുത നിരീക്ഷണത്തോട് വിയോജിപ്പാണുള്ളത്. വനവാസത്തിന് പോകാനുള്ള രാമന്റെ നിശ്ചയം കേട്ട് വൽക്കലമണിഞ്ഞ് വിടവാങ്ങാനെത്തുന്ന ലക്ഷ്മണനെയും അതിനോട് പ്രതികരിക്കുന്ന ഊർമ്മിളയെയും അവതരിപ്പിച്ചു കൊണ്ടാണ് കൃതി ആരംഭിക്കുന്നത്.”ഊർമ്മിളേ “എന്ന് തേടി കണ്ണുനീരോടെ “തീവ്രശാന്തം”വിട പറയാനെത്തുന്ന ലക്ഷ്മണനിൽ കൃതി അവസാനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.കൃതി മുഴുവൻ വായിക്കുമ്പോൾ ചിന്താവിഷ്ടയായ സീതയിൽ എന്നപോലെ നായികയുടെ ആത്മഭാഷണമാണ് കൃതി എന്നാണ് മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയുന്നത്. മുഖാമുഖ വിമർശനമായിരുന്നുവെങ്കിൽ കൃതിയിൽ എവിടെയെങ്കിലും ലക്ഷ്മണന്റെ പ്രതികരണം ഉണ്ടാകുമായിരുന്നു. 14 വർഷത്തെ വനവാസം വിധിച്ചതറിഞ്ഞ്
കോപാക്രാന്തനായി ലോകത്തെ തന്നെ
മുടിക്കാനൊരുങ്ങുന്ന ലക്ഷ്മണനെ എങ്ങനെ ശാന്തനാക്കിയെന്ന് രാമനേ അറിയൂ! അങ്ങനെയുള്ള മുൻ ശുണ്ഠിക്കാരനായ ലക്ഷ്മണനോട് സ്ത്രീവിരുദ്ധ പുരുഷാധികാര നിലപാടുകളോട് നേർക്ക് നിന്ന് വിമർശനമുന്നയിക്കാനുള്ള ആത്മധൈര്യം ഊർമ്മിളക്കുണ്ടാകുമെന്ന് കരുതാനാവില്ല.അല്ലെങ്കിൽ ലക്ഷ്മണൻ കുറച്ചു സമയത്തേക്കെങ്കിലും
ബധിരനായിരുന്നു എന്ന് ധരിക്കണം! മറ്റൊരു സാധ്യതയുള്ളത്
ഊർമ്മിളയേക്കാൾ വലിയ ഫെമിനിസ്റ്റായിരുന്നിരിക്കണം ലക്ഷ്മണൻ
എന്നതാണ് !!
മുഖാമുഖ വിമർശനമായാലും അല്ലെങ്കിലും ആണധികാര നിലപാടുകളോടും ബ്രാഹ്മണ മത പ്രത്യയശാസ്ത്ര മൂല്യങ്ങളോടും രൂക്ഷവും നിശിതവുമായ വിമർശനം ഇന്നേവരെ പരാമർശിക്കപ്പെടാതെ പോയ ഒരു കൃതിയിൽ കടന്നുവരുന്നു എന്നത് അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നതാണ്.
അച്ചടിപ്പിശകുകളോട് കൂടിയ കൃതിയുടെ രചനാകാലം ,കർത്താവ് ,ഭാഷ, ദേശം എന്നിവ ഭാഷാ പണ്ഡിതരുടെ സവിശേഷ പഠനങ്ങളിലൂടെ വെളിപ്പെട്ട് വരേണ്ടതാണ്.